Engeljes maken is eigenlijk al zeker 12 jaar een gekkigheid. Elk najaar maak ik een nieuwe kleine serie. Hoe druk ik het ook heb, rond eind Oktober begint het te kriebelen om een paar engeltjes te maken. Als een soort meditatie stort ik mij met een penseel van drie haren op het schilderen van piepkleine gezichtjes die de basis voor de engeltjes zijn. Elk gezichtje heeft een eigen uitdrukking- lief, ontdeugend, lachend..Ik probeer elk een eigen identiteit mee te geven met kleuren van de jurkjes. Ze kosten aardig wat tijd om te maken, en ik wil er niet te veel voor rekenen, maar als ik zie hoe zorgvuldig mensen er een uitzoeken die bij ze past dan word ik helemaal blij. Vandaar dat ik het een gekkigheid noem.